Z Księgi Wyjścia dowiadujemy się o wyjątkowych obietnicach wobec narodu wybranego, ktĂłrego BĂłg niĂłsł „na skrzydłach orlich” i wywiĂłdł z ziemi egipskiej. „Będziecie szczegĂłlną moją własnością pośrĂłd wszystkich narodĂłw” – zapewnia Pan. Izraelici będą stać bliĹźej StwĂłrcy niĹź narody pogańskie. Mają gorliwie przestrzegać przykazań BoĹźych, aby w ten sposĂłb zasłuĹźyć na miano ludu świętego.
W świetle Ewangelii, głoszenie dobrej nowiny o królestwie Bożym połączone było z uzdrawianiem chorych, wypędzaniem duchów nieczystych, leczeniem wszelkich słabości. Ludzie tak tłumnie garnęli się do Jezusa z Nazaretu, że jedyny Zbawiciel człowieka i świata całego nie mógł zaspokoić wszystkich ich potrzeb. Widok garnących się do Niego ze wszystkich stron tłumów utrudzonych i jednocześnie opuszczonych przez duchowych przywódców narodu wybranego, podsunął św. Markowi porównanie do stada owiec, które nie ma pasterza, i obudził litość Zbawiciela, który zachęca uczniów, aby prosili Boga o głosicieli Ewangelii dla spragnionych dobrej nowiny.
Pierwszymi, ktĂłrzy mieli zaspokoić potrzeby duchowe ludu, byli apostołowie. Grono apostolskie otrzymuje od Jezusa wskazĂłwki dotyczące zakresu i sposobu pracy: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy”. W myśl tych wskazań Dwunastu ma głosić dobrą nowinę o krĂłlestwie BoĹźym.
W pracy misyjnej nie wolno obciążać się rzeczami zbytecznymi. Niech wystarcza tylko to, co konieczne do życia. Powód jest dość prozaiczny. Wart jest robotnik strawy. Bóg spełnia swoje obietnice i szczególną opieką otacza swoje sługi, które głoszą przyjście królestwa niebieskiego.
JednakĹźe, by BoĹźe obietnice były wypełniane, potrzebni są ludzie, ktĂłrzy oddadzą się na wyłączną słuĹźbę Bogu. Sam Zbawiciel powiedział: „Ĺťniwo wprawdzie wielkie, ale robotnikĂłw mało”. Tak było za czasĂłw Jezusa, tak teĹź jest w naszych skomercjalizowanych i zlaicyzowanych czasach. „Proście więc Pana Ĺźniwa, Ĺźeby wprawił robotnikĂłw na swoje Ĺźniwo”.
KaĹźdy z nas moĹźe pomĂłc Bogu w realizacji Jego obietnic.

ks. Jan Augustynowicz