W ubiegłym roku zdobyli straĹźackim Ĺťukiem włoskie Alpy. Tegoroczna edycja Złombola ma zaprowadzić ich aĹź do Afryki. To nie lada wyzwanie, biorąc pod uwagę, Ĺźe do stolicy Tunezji pojadą 20-letnim Lublinem II rocznik zwanym przez nich „Bączkiem”. Mowa o Pawle Przedpełskim, Michale Odolczyku i Justynie Kozakiewicz, czyli złombolowej ekipie z Teresina. W tym szaleńczym wyzwaniu wspiera ich, jako patron medialny, redakcja Expressu Sochaczewskiego.
Przypomnijmy, Złombol to ogĂłlnopolska charytatywna impreza wyjazdowa, w ktĂłrej uczestniczą załogi poruszające się wyłącznie autami wyprodukowanymi w czasach PRL-u. Podczas tegorocznej edycji teresińską ekipę czeka dystans około 4,5 tys. km. Z Teresina wyjadą 24 września, oficjalny start w Katowicach nastąpi dzień później. Ma mecie w Tunezji mają zameldować się 1 paĹşdziernika. Obecnie dopinają wszystko na „ostatni guzik”, mimo to udało nam się z nimi porozmawiać.

Jak przebiegają przygotowania do afrykańskiej eskapady?

Paweł Przedpełski: - Przygotowania nigdy się nie kończą, miesiąc temu odbyliśmy wyjazd testowy, lekko ponad tysiąc kilometrĂłw po Polsce i Słowacji, gdzie „w praniu” wychodziły jeszcze rzeczy do zrobienia przy samochodzie. Organizacyjnie to Michał dopina na ostatni guzik kwestie noclegĂłw, promĂłw, trasy i ogĂłlnie naszego przejazdu, a skoro robi to Michał to musi być dobrze (śmiech).

Michał Odolczyk: - Poza tym nadal pukamy do drzwi potencjalnych darczyńców, zwłaszcza teraz, kiedy za zebrane w zeszłym roku pieniądze dzieci z domów dziecka wyjeżdżają na wakacje, jeszcze bardziej chce nam się działać. Kiedy widzisz zdjęcie szczęśliwych dzieciaków, które pierwszy raz w życiu widzą morze, to daje Ci to energię do działania znacznie większą niż kubek mocnej kawy.

A czy samochód wymaga jakichś specjalnych modernizacji na taką podróż?

P.P.: - Tak naprawdę nie, bo w rajdzie bierze udział wiele załóg, ktĂłre samochĂłd przygotowują tylko pod kątem mechaniki. My jednak po doświadczeniach zebranych podczas poprzednich edycji wiemy, czego oczekujemy od auta, w ktĂłrym spędzimy czternaście dni. Nasz lublin zwany „Bączkiem” przeszedł gruntowną zmianę wnętrza, szyberdach, siedzenia, ktĂłre zamieniają się w łóżka dla trzech osĂłb, siedzenia przednie, wiatraki solarne, instalacje elektryczne zarĂłwno 24, jak i 230v, moĹźliwość ładowania akumulatorĂłw z gniazdka na kempingu, to tylko niektĂłre z modyfikacji. Lista jest długa i jest owocem naszych doświadczeń zebranych w latach poprzednich.

Na jakie największe trudności napotykacie, przygotowując się do wyjazdu?

M.O.: Trudności? Nie znamy takiego słowa (śmiech). Jakieś utrudnienia zawsze występują, ale nie jesteśmy ludźmi, którzy załamują ręce, bo coś poszło nie tak. Wszyscy wychodzimy z założenia, że lepiej czegoś spróbować i jeśli się nie uda, to wiedzieć, że to nie dla nas, niż nie próbować i do końca życia żałować, że nie podjęło się wyzwania.

Macie jakieś obawy, co do tegorocznej podróży?
Tunezja to dziś raczej bardziej ryzykowny kierunek niż turystyczny.
P.P.: - W dzisiejszych czasach kaĹźde wyjście z domu jest ryzykowne, ale nie moĹźe nas to blokować. Taki wyjazd to teĹź jest przełamywanie własnych słabości, nikt z nas nie wie, jak będzie wyglądał nasz pobyt w Tunezji, ale nikt z nas nie patrzy na to w czarnych barwach. Po za tym nie robimy tego tylko dla siebie, to ryzyko podejmujemy teĹź dla tych młodych ludzi, ktĂłrych los potraktował tak a nie inaczej, i spędzają swoje dzieciństwo w domach dziecka. Nasz strach przed nieznanym szybko znika, kiedy oglądamy ich zdjęcia z wakacji, czy czytamy listy z podziękowaniami za „najlepsze wakacje w Ĺźyciu”. Co waĹźne, w tym roku moĹźna zakończyć rajd w Palermo i duĹźa część załóg decyduje się na takie rozwiązanie. Jednak to nie dla nas, jesteśmy uzaleĹźnieni od takich wyzwań i nie wyobraĹźamy sobie nie jechać do Afryki.

Z pewnością macie już gotowy plan na każdy dzień, możesz nam przybliżyć jego zakres?

P.P.: - Tak jak wspomniałem, organizacją przejazdu zajmuje się Michał, a plan gotowy był już kilka miesięcy temu. Trasa jest podzielona na odcinki, z czego najdłuższy to około 1,5 tysiąca kilometrów a odwiedzimy m.in. Rzym, Pompeje, Mesynę, Palermo, oczywiście Tunis i zapewne wiele innych miejsc mijanych po drodze, w których postanowimy się po prostu zatrzymać.

Przypomnijmy jeszcze, Złombol to impreza o charakterze charytatywnym, komu i w jaki sposób będziecie pomagać?

M.O.: - Tak, zbieramy pieniądze na dzieci z domów dziecka, część z zebranych pieniędzy przeznaczana jest na zakup sprzętu, takiego jak: telewizory, komputery, AGD itp., natomiast za resztę finansowane są wakacje dla podopiecznych.
Nie jesteście jedyną załogą z Teresina? Podobnie jak w roku ubiegłym roku towarzyszyć Wam będzie inny teresiński zespół?

P.P. - Na ten moment jesteśmy, bo załoga Czerwonego Wartburga z uwagi na pewne zmiany w ich życiu prywatnym nie jest jeszcze pewna, czy wystartuje i odkłada decyzję na ostatnią chwilę. Jest jeszcze załoga z Sochaczewa ze swoim żukiem, która z tego co wiem przygotowuje się do startu, za nich też trzymamy kciuki i z tego miejsca serdecznie ich pozdrawiamy.

W takim razie trzymamy kciuki i liczymy na obszerną relację ze Złombolu dla czytelników Expressu Sochaczewskiego, który jest Waszym patronem medialnym.

P.P. - Relacja oczywiście będzie, jest nam niezmiernie miło, że Express jest z nami, tym bardziej, że jest to ostatnia edycja rajdu i Złombol w tym roku przejdzie do historii, niemniej jednak proszę się nie martwić, bo powstają pomysły, o których nie śniło się nawet uczonym (śmiech), ale o tym po, mam nadzieję, szczęśliwym powrocie do kraju.

Rozmawiał: Marcin Odolczyk