Kampania wyborcza, która jest już niemal na finiszu, pokazuje, że zamiast przedstawiać własne dokonania, łatwiej jest opluwać wyborczych przeciwników. Gdyż dokonania, aby się nimi chwalić, trzeba mieć, a na konkurentów zawsze się coś znajdzie. Wszak nikt nie jest doskonały. Bywa i tak, że wrogom przypisuje się własne winy i ułomności.
Nie to, żebym kogoś chciał usprawiedliwiać lub wybielać. Od takich postaw Express Sochaczewski zawsze był daleki. W przeciwieństwie do większości lokalnych polityków, którzy w zależności od okoliczności zmieniają poglądy, ugrupowania i koalicje. I zawsze pchają się do władzy.
Sochaczewską rzeczywistość polityczną wnikliwie obserwuję od sierpnia 1981 roku. Widzę, jak jedni zmieniają poglądy co sezon, aby być bliżej koryta. A inni trwają przy swoich przez lata, choć to nie daje im stanowisk i apanaży.
Jednych i drugich łatwo rozpoznać. Ideowe chorągiewki i farbowańcy, co cztery lata memłają te same slogany pod innymi barwami.
Wzorcowym przykładem politycznej hipokryzji jest dla mnie Piotr Osiecki. który w swoim politycznym CV ma wiele zaskakujących zmian poglądów i przynależności.
Kiedyś był blisko związany ze stowarzyszeniem Zgoda - skupiającym byłych działaczy SLD i PZPR, ktĂłrzy dziś masowo zasilają jego „prawicowy” komitet wyborczy. Potem był kandydatem Prawa i Sprawiedliwości na burmistrza i radnego powiatowego. Burmistrzem wĂłwczas nie został (przegrał z Czubackim i Połciem), ale dzięki mandatowi radnego – i poparciu kilku innych ugrupowań - trafił na stołek wicestarosty. Wtedy szybko opuścił szeregi PiS. I stał się działaczem Prawicy Rzeczpospolitej Marka Jurka.
Teraz, zyskał poparcie lokalnego posła PiS jako kandydat na burmistrza Sochaczewa. GdyĹź sochaczewskie struktury Prawa i Sprawiedliwości nie były w stanie znaleźć własnego kandydata. Zatem popierają „farbowańca”. Mającego w swoim dorobku kilka wyczynĂłw, ktĂłre powinny go całkowicie dyskredytować w oczach aktywistĂłw i elektoratu PiS. Przynajmniej miejscowy poseł powinien być na tyle wyrobiony politycznie, aby te defekty dostrzec.
O PZPR-owskich sentymentach Osieckiego juĹź wspomniałem. Dla zwolennikĂłw PiS nie powinno być takĹźe obojętnym, Ĺźe to Piotr Osiecki zapraszał do Sochaczewa - nielubianego przez PiS – prezydenta Bronisława Komorowskiego. Przypomnę, Ĺźe takĹźe Piotr Osiecki zaprosił do Sochaczewa i lansował się z Jackiem Olszewskim - mężem zmarłej siatkarki Agaty MrĂłz. Olszewski znany jest głównie z tego, Ĺźe odmĂłwił przyjęcia - nadanego pośmiertnie jego Ĺźonie przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego - KrzyĹźa Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Olszewski śmierć Ĺźony uznał za stosowną okazję do zademonstrowania niechęci do Lecha Kaczyńskiego.
Całkiem niedawno Piotr Osiecki zrobił sobie promocyjną fotografię z Danielem Olbrychskim, który o Jarosławie Kaczyńskim wyraża się w taki sposób: "Kaczyński jest liderem partii o silnych bolszewickich rysach, która liczy, że głupich w społeczeństwie jest większość. On jest człowiekiem głęboko nienadającym się do reprezentowania Polski i Polaków takimi, jakimi ja chciałbym ich widzieć. Wszyscy znamy jego osobowość, jego awanturnictwo, niezrozumienie świata (..) podejrzany jest jego stan umysłowy".
Zastanawiam się, jak w takim towarzystwie odnajduje się lokalny poseł PiS? Chyba doskonale, skoro publicznie udziela poparcia Osieckiemu. Jakby tego było mało, wspĂłlnie obstalowali sobie billboard. Z ktĂłrego patrzą na przechodniĂłw radośnie i obwieszczają: „Razem dla Sochaczewa". Tak, jakbyśmy wybierali jednego burmistrza w dwĂłch osobach.
To nie tylko dla mnie spora ekstrawagancja.
Janusz Szostak
PS. Powyższy felieton jest krytyką prasową i subiektywną oceną wydarzeń przez autora.